พันธะเพปไทด์ - วิกิพีเดีย

พันธะเพปไทด์  พันธะเพปไทด์ คือ พันธะโคเวเลนต์ที่เกิดขึ้นระหว่าง C อะตอมในหมู่คาร์บอกซิล ของกรดอะมิโนโมเลกุลหนึ่งยึดกับ N อะตอม ในหมู่อะมิโน ของกรดอะมิโนอีกโมเลกุลหนึ่ง พันธะเพปไทด์ พันธะเปปไทด์ peptide bond ซึ่งเป็นพันธะโควาเลนต์ โดย พันธะเปปไทด์เกิดจากปฏิกิริยาระหว่างหมู่ carboxyl COOH ของ กรดอะมิโนโมเลกุลแรกกับหมู่ หา

พันธะเพปไทด์ คือ พันธะโคเวเลนต์ที่เกิดขึ้นระหว่าง C อะตอมในหมู่คาร์บอกซิล ของกรดอะมิโนโมเลกุลหนึ่งยึดกับ N อะตอม ในหมู่อะมิโน ของกรดอะมิโนอีกโมเลกุลหนึ่ง พันธะเพปไทด์ หรือพันธะเอไมด์ เป็นพันธะเคมีชนิดพันธะโคเวเลนต์ ที่สร้างระหว่างหมู่คาร์บอกซิลของโมเลกุลหนึ่งกับหมู่อะมิโนของอีกโมเลกุลหนึ่ง

หมู่อะมิโน และหมู่คาร์บอกซิล ส่วนที่แตกต่างกันคือหมู่ R กรดอะมิโนสามารถยึดกันได้ด้วยพันธะเพปไทด์ โดยเกิดปฏิกิริยา ดีไฮเดรชัน เพปไทด์ คือสายพอลิเมอร์ของกรดอะมิโนที่มาเชื่อมต่อกันด้วยพันธะเพปไทด์ ปลายด้านที่มีหมู่อะมิโนเป็นอิสระเรียกว่าปลายเอ็น